COLUMN
Haal abortus uit het Wetboek van Strafrecht
Leestijd ongeveer 3 minuten
Sinds 1984 is abortus legaal in Nederland. Er zijn hier gemiddeld 30.000 abortussen per jaar. Eén op de vijf Nederlandse vrouwen kiest ten minste één keer in haar leven voor abortus. Wetenschappelijk onderzoek laat zien dat het merendeel achter hun besluit staat, géén spijt krijgt en dat opluchting de meest voorkomende emotie na een abortus is. De zwangerschapsonderbreking is toegestaan tot de vrucht het punt heeft bereikt van levensvatbaarheid, dit is bij 24 weken. In landen waar het verboden is nemen vrouwen hun toevlucht in het illegale circuit, dit zijn er ongeveer evenveel als daar waar deze ingreep legaal is. Dit blijkt uit cijfers van de Wereldgezondheidsorganisatie. Het verbod op legale zwangerschapsonderbreking betekent dat vrouwen het recht op goede gezondheidszorg ontnomen wordt.
De Eerste en Tweede Kamer besloten in juni om de zogenoemde verplichte bedenktijd af te schaffen. Die bedenktijd gaat in nadat een vrouw heeft besloten tot de ingreep, er gaan dan ten minste vijf dagen vooraf aan de ingreep zelf. De fracties van CDA, ChristenUnie, SGP en Forum voor Democratie stemden unaniem tegen, net als Caroline van der Plas van de BoerBurgerBeweging en onafhankelijk Kamerlid Pieter Omtzigt. Eén van de pro-abortusactivisten die regelmatig in het Tweede Kamer gebouw komt vertelde me dat in het Kamergebouw – in de gang waar de SGP huist – een vijf meter brede banner over de hele lengte van de gang hangt waarop staat Abortus is moord. Terwijl het geen strafbaar feit is criminaliseert de SGP de ingreep door haar moorddadig te noemen.
De anti-keuze-organisaties voeden misverstanden over mensen die voor abortus kiezen. Die zouden egoïstisch zijn en hun hele leven last hebben van het afbreken van hun ongewenste zwangerschap. Deze groeiende conservatieve beweging in Europa laat luidruchtig van zich horen voor de deuren van abortusklinieken. Schreeuw om Leven, de grote orthodox-protestantse organisatie, staat met een camperbusje voor de klinieken om vrouwen ervan te overtuigen af te zien van de zwangerschapsafbreking. Er staat ook een oude ambulance van de organisatie Jezus Leeft. Over de zijkant van die bus hangt een spandoek waarop met grote letters staat ‘Abortus is babymoord’. Anderen agressieve demonstranten zeggen tegen de vrouwen die naar een kliniek lopen ‘jij bent een moordenaar’. Veel van deze campagnes zijn goed georganiseerd. Ze richten zich tot vrouwen, de medewerking van mannen aan de keuze tot de zwangerschapsafbreking of hun ondoordachte zaadlozingen worden door hen niet bekritiseerd.
Samen naar de kliniek is een organisatie waar vrouwen die, als ze het gevoel hebben dat ze er alleen voorstaan als het op abortus aankomt, altijd terecht kunnen. Wanneer vrouwen liever niet alleen naar een kliniek gaan dan zijn er abortusbuddy’s beschikbaar. Zij respecteren de keuze van de vrouw en begeleiden haar zonder oordeel en vragen naar de kliniek.
Een van de buddy’s is Emma Bakels. ‘Ons doel is om de keuzevrijheid en het recht om zelf te bepalen of je je zwangerschap wilt afbreken of behouden, te waarborgen.’ De abortuskliniek in Utrecht deelt haar gebouw onder meer met een tandartspraktijk, vertelt Emma. Deze kliniek raadt cliënten aan te zeggen dat ze naar de tandarts gaan als ze lastiggevallen worden. De organisatie Samen naar de kliniek heeft ongeveer tweehonderd vrijwilligers die vrouwen, indien ze dat wensen, begeleidt bij hun gang naar de abortuskliniek.
Het terugdraaien van het recht op abortus in de Verenigde Staten bezorgt vrouwen wereldwijd rillingen. In tweeëntwintig Amerikaanse staten is abortus sinds kort verboden. Door heel Amerika sluiten abortusklinieken daarom hun deuren, terwijl de telefoonlijnen in progressieve staten roodgloeiend staan. En voor van de opperrechters die het recht op abortus introkken, Clarence Thomas, is dit nog maar het begin. Hij wil ook kijken naar zaken die uit het verleden zoals het recht op anticonceptie, het homohuwelijk en zelfs het recht op seksuele intimiteit tussen mensen van hetzelfde geslacht.
In Nederland lijkt het recht op zwangerschapsafbreking goed geregeld, maar de wettelijke basis is wankel. Abortus is geen misdaad maar het staat in Nederland nog altijd in het Wetboek van Strafrecht. Officieel is het daarmee strafbaar, het mag alleen legaal onder bepaalde voorwaarden. Het moment is nu om dit voorgoed te veranderen. We zien in de Verenigde Staten wat er kan gebeuren als het niet goed wettelijk is verankerd. Daarom: Haal abortus uit het Wetboek van Strafrecht!
